Sabah saatlerine “Gebze Belediye başkan yardımcısı Dursun Ali Arslan geçirdiği kalp krizi sonucu vefat etti” haberi ile uyandık.
Böyle bir başlığı gören okuyucularımız “Ne yani eninde sonunda hepimiz öleceğiz, dünyada kalan övünsün” şeklinde tepki verebilirler.
Verecekleri bu tepkide de sonuna kadar haklıdırlar.
Eninde sonunda bir şekilde hepimiz bu dünyaya veda edeceğiz.
Ancak insan yakında hemde çok yakından tanıdığı üstelik fazla yaşlı olmayan birisinin ölümü ile gerçekten yıkılıyor büyük üzüntü duyuyor.
Dursun Ali Arslan Gebze belediyesine özel kalem müdürü olarak geldi.
Sonra Belediye başkanı Zinnur Büyükgöz’e en yakın belediye başkan yardımcısı olarak görev aldı.
Büyükgöz’ün ikinci döneminde tüm yardımcıları değişti ancak rahmetli Dursun Ali Arslan göreve devam etti.
On binlerce okuyucuya olduğu gibi her sabah 09.30’a Dursun Ali Arslan’a da köşe yazılarımızı gönderiyorduk.
“Ağabey senden başka beni her sabah hatırlayan yok sayende saatin 09.30 olduğunu hatırlıyorum “derdi.
Bir sabah bu dünyadan geçti gitti.
Allah gani gani rahmet eylesin.
Belirttiğimiz gibi ölüm herkes için.
Ancak yakından tanıdığımız birisinin vefatı bizi derinden etkiliyor.
Bu tür kayıplarda ilk anda sarf ettiğimiz ifade “Allah sıralı ölüm versin” şeklinde oluyor.
Ancak hepimizi biliyoruz ki.
Bu işin sırası yok.
Vadesi dolan bir şekilde gidiyor.
Hayatını kaybeden eğer sağlığında toplum için faydalı işler yapmışsa arkasından övgü dolu ifadeler kullanılıyor.
Yakından tanıdığımız bir dostumuzun arkadaşımızın aramızdan çoğumuza göre vakitsiz ayrılması işin doğrusu şu sıralar bizi daha çok etkiliyor.
Belki de 65 yaşına gireceğimiz şu günlerde dünyanın ne kadar boş olduğunu daha iyi anladığımızdan biraz daha kırılgan oluyoruz.
Ancak belirttiğimiz gibi ölüm var.
Dünyaya gelen bir insan çocukluk dönemi gençlik dönemi, olgunluk dönemi yaşıyor.
Kimisi istediklerine kavuşabiliyor.
Çoğumuz kavuşamıyoruz.
Ancak işin sonunda ölüm hepimize eşit bir şekilde davranıyor.
Hayatımız sona eriyor.
Rabbim hepimize sağlıklı huzurlu bir ömür versin.
Ama tüm bunlardan daha da önemlisi iyi bir insan olmak.
Bu dünyaya veda ettikten sonra da iyi bir insan olarak anılmak.
Gerisi zaten boş.
Ne diyor eskiler:
“Hesap edeyim dedim, dünya malını.
Çarptım, böldüm, çıkardım, topladım ve neticesi 5 metre beze dayandı..!”
Rabbim kabire güzel amellerle girmeyi nasip etsin
